Сиёҳ фазои мӯди худро дорад ва рагҳои тираи тиллоии замина печида ва печида аст ва пур аз шиддати визуалӣ аст.
Борони туман дар ҷануби дарёи Янтзе, туман, санги сафед, бароҳат, ором, табиӣ, интихоби аввалин барои ҳаёти муосири равшанӣ.
Омезиши хатҳои хокистарӣ ва тиллоӣ фазоро кайфияти тағйирёбанда месозад, санъатро ба ҳар гӯшаи фазо ва саҳна мепайвандад, ба табиати аслии зиндагӣ бармегардад ва ҷанбаи эстетикии фарогиртар меорад.
Дар муқоиса бо маҳсулоти рангаи торик, маҳсулоти сабуктар майл доранд ифодаи фазоии қавитар доранд, фазоро тамоюли пешрафтатар мекунанд ва бигзоред, ки хона зебоии зебои оддию мудро фаро гирад.
Хатҳои хокистарӣ ва хатҳои тиллоӣ бештар шахсӣ буда, фазоро минималистӣ ва қабатноктар мекунанд, анъанаро вайрон мекунанд ва услуби табиӣ ва оромро дар ҳаёт нақш мекунанд.
Хатҳои тиллоӣ ба таври возеҳ қабаташуда ва пур аз матн буда, фазои олиҷаноб ва зеборо нишон медиҳанд.Аз рУи оханг, шакл ва матоъ, онхо ба таври возеҳ акси садо ва табиӣ доранд.
Ранги заминаи сафед фазои гарм ва ошиқона меорад ва намунаи хокистарӣ фазоро бадеӣтар мекунад ва қудрати рангҳои нарм ва табиатро эҳсос мекунад.
Алп тафсири зебои мармари табиии Калакатта бо рагҳои васеъ, шево, каскад ва хокистарӣ мебошад, ки дар пояи сафеди сайқалёфтаи он ҷорист.